AsiaInfo

Cześć gwiazdeczki!

Jak pewnie widzicie od bardzo dawna nie pojawił się rozdział. Nie jest to spowodowane moim lenistwem czy czymś tego pokroju acz brakiem chęci, weny i sympatii do tej historii. Od dłuższego czasu nie mam chęci w ogóle na pisanie czegokolwiek. Teraz zacznie się szkoła. Idę do 1 liceum i zadziwię was. Mam zamiar się uczyć. Tak. Jak na mnie to wyczyn gdyż całe gimnazjum miałam naukę gdzieś. Za 3 lata mam maturę i chcę być do niej przygotowana jak najlepiej. Zwłaszcza, że w liceum do, którego poszłam nie było możliwości aby rozszerzyć matematykę, a z tego przedmiotu na bank chcę pisać maturalne rozszerzenie. Czyli będę musiała kuć, kuć, kuć i jeszcze raz kuć. Braku weny nie muszę tłumaczyć. Po prostu jej nie mam i gdy tylko dostanę przebłysku piszę kilka zdań. Staram się jak mogę, ale to jak potoczyłam historię Amy i Emy totalnie mi tego nie ułatwia. Żałuję na pewno tego, że zaczęłam pisać podczas wakacji.W sensie, że one mają wakacje. Mogłam zacząć pisać od 1 września. Odnośnie braku sympatii do tej historii to... No... Raczej rozumiecie o co w tym chodzi. Na początku bardzo ją lubiłam, a później coraz mniej, mniej, mniej i puf! Już jej nie lubię. Tak wyszło i czasu nie cofnę. Mam podejrzenia, że to przez to o kim piszę. Nie wiem czy wiecie, ale podczas tej przerwy ostatniej Bars And Melody... Jakby... Stali się mniej ważni i nie odgrywają aż takiej roli co kiedyś. Dalej lubię ich muzykę i ich, ale nie zajmują w moim sercu pierwszego miejsca. Możecie mnie zalać hejtem nie obrażę się, bo i tak nie bardzo mnie to interesuje. Jestem człowiekiem i mam do tego pełne prawo. Bloga jeszcze na razie nie zamykam, ale pewnie wkrótce to się stanie. I jak niektórzy wiedzą miałam w planach automatycznie go usunąć, ale! Postanowiłam nawet jak odejdę tego nie robić. Byłoby mi żal tego co tu osiągnęłam i sama często wracam do waszych komentarzy, a wy pewnie do TWCDM. Wyprzedzając pytania czy nie mogę zamiast historii dziewczyn wrócić do TWCDM i zacząć pisać drugą część. Otóż nie. Nie mam totalnie pomysłu i wiem, że po takiej przerwie nie pisałoby mi się tego dobrze, a nie mam zamiaru robić nic na siłę. Czy jeżeli bym zamknęła tego bloga otworzyłabym następnego o kimś innym? Nie. Nie dlatego, że nie chcę pisać już blogów czy coś. Po prostu nie wiem o kim miałby on być xD O Donnym na pewno nie, o piłce tym bardziej, bo się nie znam, a o Månsie tym bardziej. Powód? Donny ma prawie 30 lat, a Måns w tym roku 30 skończył xD Nie dałabym rady pisać o dorosłych. Ale nic nie jest pewne. Może zawsze mi turbo wena i sympatia do historii dziewczyn wróci i będzie git xD No. Jeżeli ktoś jest taki ciekawy czemu to napisałam to nie chcę was trzymać w niepewności co i jak i czemu nie ma rozdziału. W sobotę będzie szansa żeby trochę weny mi dobiło, bo idę na festyn z okazji Święta Pieczonego Kurczaka w Deszcznie xD No. Życzę wam miłego powrotu do szkoły. Możecie mi pisać czy się cieszycie. Wiedzcie, że ja bardzo, bo w końcu nie będę się nudzić xD
Może do następnego!
Papa!
Asia Ari <3
A piosenka na dziś to nowa piosenka Månsa, w której się zakochałam. Z resztą jak w każdej jego piosence <3